Het ergste moest nog komen

In de nacht van 10 op 11 april brandde het enige humanitaire vluchtelingenkamp van Noord-Frankrijk af.

Ik dacht dat het toen niet meer erger kon. Maar ik was mis. Héél erg mis.

Vandaag zijn we voorbij halverwege augustus, anno 2017. En hierboven zie je een foto van de huidige omstandigheden waarin vluchtelingen in Duinkerke moeten leven (© foto door VZW Humain).

Ongeveer 300 vluchtelingen, waaronder veel vrouwen en kinderen leven in de bossen van Puythouck in Grande-Synthe, niet ver van het afgebrande kamp.

In het modderkamp van 2015 en 2016 werd er nog enigszins het een en ander georganiseerd, maar hier kunnen zelfs geen tenten worden opgezet of ze worden steevast vernield door de oproerpolitie. Eten bewaren is ook al geen optie, gezien CRS er alles aan doet om het voedsel oneetbaar te maken.

Hoe kan dit gebeuren?
Wie laat dit toe?

Leg mij alvast eens uit hoe ik dit moet interpreteren?
Want eerlijk gezegd, ik weet het niet meer. En ik heb al zoveel gezien, in de Jungle van Calais bijvoorbeeld, maar wederom sta ik verstomd over welke ellende mogelijk is op slechts een half uurtje rijden van mijn huis…

Geef een reactie