Vandaag was ik weer in Duinkerke. Op mijn eentje. In de modder. Maar gelukkig scheen de zon volop.

Een van de betere dagen dus, maar toch behoorlijk koud om in een tentje te moeten slapen.

Ik had echt al mijn energie nodig om nog veilig thuis te raken. Zo moe! Er stond heel veel wind en mijn kleine autootje werd hevig door elkaar geschud op de snelweg. Heel erg vermoeiend rijden na zo’n zware dag.

Het was wel een heel interessante dag. Veel mensen ontmoet, zowel vluchtelingen als vrijwilligers. Om het kamp binnen te raken moest ik wel even improviseren, want ik ben momenteel niet geregistreerd bij een of andere organisatie.

Vandaag was een dag van tenten opzetten en kledij vinden voor nieuwkomers. Himdads tent was in het bijzonder een enorme uitdaging: een oude textieltent, loodzwaar en met tentstokken tekort. Anghazard kwam mij een handje helpen en gelukkig is het ons uiteindelijk gelukt om die tent enigszins stevig recht te kunnen zetten.

Anghazard en ik moesten daarna nog even op de foto met twee Koerden die naast Himdads tent verblijven, haha. Ze drongen aan en omdat ze mij al een lekker bekertje thee hadden gezet, kon ik het niet weigeren. Himdad heeft dan maar snel een foto genomen met mijn mobiele telefoon. Daarna moest hij met ons natuurlijk ook nog een paar keer op de foto.

Het zette alvast de toon om nog vaker op mijn eentje naar Duinkerke te reizen om de handen uit de mouwen te steken. Want Kevin werkt weekdagen in Brussel, terwijl ik veel flexibeler ben en van thuis uit werk. Zo kunnen we ons vrijwilligerswerk toch op regelmatige basis voortzetten. Uiteindelijk is Duinkerke slechts een half uurtje rijden van Gistel.